Antolín Silva Vicente (1872-1943)
Foi elexido como vogal da Sociedade Pro Monte Santa Tecla
entre 1912 e 1919. Ademais do seu paso por esta asociación, a súa principal
participación na vida pública guardesa produciuse durante os anos da Segunda
República ao ocupar a alcaldía entre maio de 1933 e marzo de 1936, sendo xa
síndico en 1931 e rexedor en 1932.
Antolín Silva
Vicente casara en 1898 con Antonia Raimunda Giestal González, de cuxa unión
naceron: Antonio, Antolín, Tulio, Amparo, Teresa, Leonor, Maruja, Ceo, José,
Oscar, Guillermo, Jaime e Germán Silva Giestal. Ao principio o matrimonio fixou
o seu domicilio na rúa Joaquín Alonso, ata que anos máis tarde a xa avultada
familia pasou a residir a unha preciosa e enorme casa indiana –hoxe xa
inexistente– que Antolín Silva edificou ao inicio da rúa Pacífico Rodríguez.
Ao igual que a maioría dos
fundadores de Pro Monte, Antolín Silva tamén foi emigrante a Puerto Rico, sen
dúbida seguindo os pasos do seu irmán maior Primitivo Silva Vicente. En Puerto
Rico Antolín traballou nos negocios de tabaco do tamén guardés Luciano Lomba
Vicente quen, ao retirarse en 1895 fundou a sociedade Sucesores de Luciano
Lomba (1895-1900?), unha empresa tabaqueira na que Antolín Silva aparecía xa
como un dos seus socios xestores, con tan só 23 anos.
Non
obstante ao ano seguinte enfermou e viuse na necesidade de separarse da
compañía e retirarse a España. Este feito permitiu que todo o seu enorme
talento empresarial se desenvolvese xa na súa vila natal onde en pouco tempo se
converteu nun destacado armador de barcos e industrial da lagosta.
A vinculación de Antolín Silva
Vicente co mundo das lagostas e das embarcacións débese, sen dúbida, ao seu
parentesco co mariño mercante Francisco Zaragoza Segarra, natural de
Villajoyosa (Alicante), o primeiro en instalar unha cetaria en A Guarda,
segundo sinala o estudoso do tema José Antonio Uris Guisantes.
E é que o seu fillo José Zaragoza Zaragoza
casara en 1895 con Eufrosina Silva Vicente, irmá do Antolín Silva Vicente. Así
é como moi pronto, en 1897, atopámonos a Antolín solicitando permiso para
construír unha cetaria entre a praia da Area Grande e o porto. Pouco despois, en 1903, facíao para a
construción dun depósito de salazón de peixes en Mazaracos, na entrada do
porto. Probablemente xa por entón formaríase a sociedade Antolín Silva e Cía.
Exportadores de Lagostas co seu socio e cuñado José Zaragoza. E ante a
necesidade de ter embarcacións «langosteiras», Antolín Silva tamén se converteu
en armador de barcos. Así, sinala Uris Guisantes, no ano 1918 participou nun
75% na construción do veleiro paquebote Río Miño nos estaleiros Candeira. Pero
como armador Antolín Silva foi máis alá chegando a dispoñer dun estaleiro
propio no mesmo lugar de O Pasaxe, ao aire libre, con bancada e taller, no que
se construíron buques de madeira de 200 toneladas.
Segundo parece o éxito nos negocios
acompañouno o resto da súa vida. Así, no ano 1935, con 63 anos e sendo alcalde
do seu pobo, Antolín Silva declaraba nun artigo de prensa que a súa cetaria A
Morea debía ter ao redor de 4.000 lagostas, as maiorías das cales se vendían en
Madrid, Barcelona e Zaragoza.
Por
aquel entón a sociedade chamábase Serafín Flores e Cía., S. L., na que Antolín
era socio maioritario, en unión do tamén guardés retornado de Puerto Rico
Serafín Flores Sobrino, casado coa súa sobriña Sara Zaragoza Silva. Pouco
despois a empresa pasou a chamarse Antolín Silva, Flores e Cía., e tras o
falecemento de Antolín no ano 1943, denominouse Antonia Giestal Vda. De Silva.
Antolín Silva Vicente casara en 1898
con Antonia Raimunda Giestal González, de cuxa unión naceron: Antonio, Antolín,
Tulio, Amparo, Teresa, Leonor, Maruja, Ceo, José, Oscar, Guillermo, Jaime e
Germán Silva Giestal. Ao principio o matrimonio fixou o seu domicilio na rúa
Joaquín Alonso, ata que anos máis tarde a xa avultada familia pasou a residir a
unha preciosa e enorme casa indiana –hoxe xa inexistente– que Antolín Silva
edificou ao inicio da rúa Pacífico Rodríguez.
Joaquín Miguel
Villa Álvarez para o Boletín Exfimiño 2011 da Sociedade Filatélica e
Numismática Guardesa
No hay comentarios:
Publicar un comentario